De Benton Visual Retention Test (Benton/BVRT, 1961) is een neuropsychologische indicator met betrekking tot niet aangeboren hersenletsel, zowel op linker- als op rechterhemisfeergebied, en dissociatieve stoornissen. Het meet de capaciteit om visuele informatie vast te houden. Het is een maat voor concentratie, visueel waarnemingsvermogen, retentievermogen en uitvoering, zowel ideatoir als constructief.
De test bestaat uit drie equivalente series van tien kaarten met getekende figuren, oplopend van complexiteit. Er zijn vier wijzen van testafname:
a) elk figuur wordt 10 seconden aangeboden en daarna uit het geheugen getekend;
b) elk figuur wordt 5 seconden aangeboden en daarna uit het geheugen getekend;
c) elk figuur wordt nagetekend;
d) elk figuur wordt 10 seconden aangeboden en moet na een pauze van 15 seconden uit het geheugen worden getekend.
Er zijn goedscores (eerst scoren per tekening, met een maximum van 10) en foutscores (meestal, in de dagelijkse praktijk, een maximum van 24 van de 64 mogelijke typefouten).
De doelgroep bestaat uit personen vanaf 8 jaar.
Het is een betrouwbare en over de tijd stabiele maat. Er is een weliswaar laag, maar significant verband met het IQ.
De kwaliteit van dit instrument is beoordeeld door de Commissie Testaangelegenheden Nederland (COTAN). Naar de beoordeling (inloggen bij COTAN Documentatie noodzakelijk): cotandocumentatie.nl/beoordelingen/b/13976/visual-retention-test
Benton, A. L. (1962). The Visual Retention Test as a constructional praxis task. Confinia Neurologica, 22, 141-155.
Expertisecentrum Forensische Psychiatrie (EFP) (2013). Inventarisatie diagnostiek bij LVB. Versie 1.0. Utrecht: EFP.